پارگی تاندون آشیل و علائم آن

مچ پا مفصلی پیچیده و شکننده است که کل وزن بدن را تحمل می کند و می تواند در طی برخی حرکات مورد سوء استفاده قرار گیرد. تاندون آشیل یکی از عناصری است که آن را تشکیل می دهد و به راحتی می تواند پاره شود و باعث آسیب شود که باید به سرعت از آن مراقبت کرد تا تحرک خوب دوباره به دست آید.

تعریف پارگی تاندون آشیل

پارگی تاندون آشیل یک آسیب شناسی است که می تواند در بیماران ورزشی در تمام سنین رخ دهد، اما در ورزشکارانی که سن آنها حدود چهل سال است، میزان بیشتری از این آسیب شناسی مشاهده می شود.

تاندون آشیل تاندونی است که ساق پا را به پاشنه در مفصل مچ پا متصل می‌کند و به خودی خود اجازه می‌دهد که گام در حین راه رفتن و دویدن حرکت کند. به ویژه امکان خم شدن پا و حرکت گام را فراهم می کند.

مقالات دیگر: بهترین متخصص ارتوپدی در تهران

این عنصری از مفصل مچ پا است که عروق ضعیفی دارد، که توضیح می دهد که چرا در معرض خطر بالای آسیب قرار دارد. این یکی از قوی ترین تاندون های بدن انسان است و در عین حال مستعد شکنندگی خاصی است.

بنابراین، هنگامی که تاندون آشیل پاره می‌شود، همچنان می‌توان با دشواری بیشتری راه رفت، اما ایستادن روی نوک پا برای بیمار غیرممکن است. هنگامی که رخ می دهد، پارگی تاندون آشیل صدای پارگی شنیده می شود و باعث درد و ناراحتی شدید در مفصل می شود.

پارگی تاندون آشیل و علائم آن

تاندون آشیل ماهیچه های ساق پا را به استخوان پاشنه پا که استخوان پاشنه پا است متصل می کند. این نوعی طناب است که از رشته های زیادی تشکیل شده است که عضله را گسترش می دهد. برای بلند شدن روی نوک پا، ماهیچه های ساق پا منقبض و کوتاه می شوند. بنابراین تاندون به سمت بالا کشیده می شود و پاشنه پا را از روی زمین بلند می کند.

با گذشت زمان یا در طول تنش های مکرر، رشته های تاندون می توانند ضعیف شوند و تاندون می تواند به طور ناگهانی در طول تلاش پاره شود. به این حالت پارگی تاندون آشیل می گویند. بین پارگی های اخیر و تازه و پارگی های قدیمی که مورد توجه قرار نگرفته اند، نادیده گرفته شده اند یا بد درمان شده اند، تمایز قائل می شوند.

در پارگی های تازه، بین پارگی در وسط تاندون و پارگی در ناحیه میوتندینوس، یعنی در مرز بین عضله و تاندون تفاوت قائل می شود. در پارگی های قدیمی، عضله جمع می شود و لبه ها به تدریج جذب می شوند. این یک فضای بین لبه های پارگی با از دست دادن ماده تاندون ایجاد می کند. پارگی تاندون باعث مشکل در راه رفتن، درد و کاهش قدرت می شود.

در بیشتر مواقع، زمانی که تاندون آشیل پاره می‌شود، بیمار از درد یا ناراحتی شدید شکایت می‌کند که معمولاً در زیر ساق پا قرار دارد و ممکن است به کمر و ساق پا منتشر شود. همچنین حفره‌ای وجود دارد که وقتی تاندون تازه پاره شده است روی پاشنه پا ایجاد می‌شود. همچنین، ممکن است افیوژن در پشت مچ پا ایجاد شود.

چیزی که می تواند باعث سردرگمی شود این است که اغلب بیمارانی که قربانی این آسیب شناسی می شوند، حتی با مشکل، بدون احساس درد ناتوان کننده یا غیر قابل تحمل راه می روند. به همین دلیل است که در برخی موارد مشاوره خیلی دیر انجام می شود و نیاز به جراحی دارد.

با این مشکل در حرکت، مفصل مچ پا که در آن پارگی تاندون آشیل رخ می دهد، باعث تورم سمت خلفی ساق پا می شود. بیمار در پای خود احساس کاهش قدرت می کند و ایستادن روی نوک پا برای او غیرممکن است.

پیشگیری از پارگی تاندون آشیل

چند اقدام پیشگیرانه برای جلوگیری از پارگی تاندون آشیل وجود دارد. به عنوان مثال، برای حفظ خاصیت ارتجاعی صحیح ماهیچه ها و تاندون ها، ایده خوبی است که به طور منظم، اما ترجیحاً به آرامی ورزش کنید. البته به ورزشکاران توصیه می شود قبل از شروع تمرین خود گرم کردن کافی انجام دهند. گرم کردن و کشش از فشار و اشک جلوگیری کنید.

علاوه بر این، محافظ‌هایی وجود دارد که مخصوص پاها طراحی شده‌اند، که ورزشکاران می‌توانند به عنوان یک اقدام پیشگیرانه زمانی که فشار زیادی به مفاصل خود وارد می‌کنند، استفاده کنند. در زمینه یک فعالیت حرفه ای، به بیمار توصیه می شود که حمل بارهای سنگین را محدود کند تا به تکیه گاه پاشنه پا فشار نیاورد که فشار قابل توجهی بر تاندون آشیل وارد می کند.

روش های تشخیص

معاینه ی جسمی

برای تشخیص پارگی تاندون آشیل، پزشک باید بیمار را ببیند و یک سری لمس انجام دهد که معاینه بالینی را تشکیل می دهد. لمس باید امکان تشخیص عدم حرکت مچ پا را در زمانی که پزشک قسمت پایینی ساق پا را در سطح عضله درخواست می کند را ممکن سازد. این معاینه بالینی به تنهایی باید امکان تشخیص را فراهم کند. با کمک معاینه کامل و این لمس ها، پزشک می تواند برای تایید تشخیص پارگی تاندون، بیمار خود را به سمت معاینات تصویربرداری پزشکی هدایت کند.

معاینه تصویربرداری

به طور کلی، MRI یا سونوگرافی برای تایید تشخیص پارگی تاندون آشیل کافی خواهد بود و حتی می تواند محل دقیق پارگی مفصل را تجسم کند. معاینات تصویربرداری پزشکی برای ارائه جزئیات در مورد آسیب شناسی، به ویژه اندازه پارگی بسیار مهم است.

همه این عناصر در مورد پارگی بستگی به زمان بهبودی و معاینات اضافی که در پی خواهد داشت، بلکه به اقدامی که باید انجام شود، چه عملی باشد یا نه بستگی دارد. زمان بهبودی همچنین به اندازه پارگی، محل آن و سرعت در نظر گرفتن آن بستگی دارد، از این رو ضروری است که بیمار در اسرع وقت با ظاهر شدن اولین علائم مشورت کند.