هالوکس والگوس و راه های درمان آن + مراقبت بعد از عمل هالوکس والگوس

هالوکس والگوس، بدشکلی جلوی پا، که زنان را بیشتر از مردان درگیر می کند، می تواند در هر سنی ظاهر شود. هالوکس والگوس یا “بونیون” یک انحراف غیر طبیعی انگشت شست پا به سمت انگشت دوم است. این انحراف منجر به تغییر شکل جلوی پا و در نتیجه مشکل در پوشیدن کفش می شود. این تغییر شکل مکرر جلوی پا، که زنان را بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می دهد، بر روی انگشتان دیگر تأثیر می گذارد که با بیرون زده شدن انگشت اول، خم می شوند.

انواع مختلف هالوکس والگوس وجود دارد:

علل هالوکس والگوس

کفش ها اولین عامل خارجی تاثیرگذار بر ظاهر و تکامل هالوکس والگوس هستند. به‌ویژه کفش‌های زنانه که اغلب خیلی باریک هستند (یک مطالعه نشان داده است که به طور متوسط ​​۲ سانتی‌متر عرض کمتر از پا دارند) و اغلب دارای پاشنه‌های بلند هستند که فشار وارده به جلوی پا را بیشتر می‌کند. هالوکس والگوس در زنان ۹ برابر بیشتر از مردان است. این فراوانی تا حدی با عوامل ژنتیکی توضیح داده می‌شود (مطالعات نشان می‌دهند که ۶۰ درصد موارد منشأ خانوادگی دارند)، اما پوشیدن کفش‌هایی که بیشتر مد روز هستند تا راحت نیز در این مورد نقش دارند.

علائم هالوکس والگوس

اغلب، درد در سطح توپ استخوانی موضعی است. بونیون ملتهب می شود (بورسیت)، به رنگ قرمز روشن در می آید و بسیار دردناک می شود. اندازه بونیون همیشه با شدت درد متناسب نیست. برخی از بونیون‌های کوچک می‌توانند باعث درد شدید شوند، حتی مانع از پوشیدن کفش بدون رنج بیمار شوند..

درد همچنین می تواند به مفصل در پایه انگشت پا یا اطراف انگشت دوم گسترش یابد. سختی پوشیدن کفش یا ظاهر زیبایی پا از دیگر شکایات مکرر است.

این تغییر شکل چگونه شکل می گیرد؟

می توان با زاویه بالا متولد شد که از خانواده به ارث رسیده است. اما هیچ چیز مشخص نیست. بسته به نحوه راه رفتن و نحوه پوشیدن کفش، تغییر شکل جلوی پا بدتر می شود یا نمی شود، درد ایجاد می کند یا نخواهد کرد. در واقع، هیچ تناسبی بین اهمیت تغییر شکل و ظاهر درد وجود ندارد. وجود انعطاف پذیری زیاد رباط، که اغلب منشأ خانوادگی نیز دارد، باعث رشد آن می شود. متاتارس اول احتمال حرکت بیشتری دارد.

آیا ورزش می تواند کمک کند؟

---

استئوپات ها و فیزیوتراپیست ها ماساژ ارائه می دهند. آنها می توانند راحتی پا را بهبود بخشند اما واقعاً بر تکامل تغییر شکل تأثیر نمی گذارند. به طور مشابه، فاصله‌دهنده‌های شب، پدهای محافظ می‌توانند مفید باشند، اما اگر در حال پیشرفت باشند، تکامل را کاهش نمی‌دهند.

چه زمانی بادی عمل جراحی را انتخاب کنیم؟

کاملاً باید از آن اجتناب کرد! زیرا نه تنها بی فایده است بلکه بالقوه مضر است. جراحی آناتومی و در نتیجه تعادل پا را اصلاح می کند زیرا مشکل درد یا ناراحتی وجود دارد. اصلاح آن در صورت عدم وجود درد، شما را در معرض ایجاد درد قرار می دهد. جراحی فقط می تواند علائم موجود را پاک کند، نه اینکه یک پای سفارشی اختراع کند.

وقتی درد خیلی قوی است عمل مفید است.

اما لحظه ای فرا می رسد که پوشیدن کفش تقریباً غیرممکن می شود و درد بسیار شدید است … جراحی تنها گزینه است. با انجام عمل جراحی ناهنجاری ها را اصلاح کنید و پا را با جراحی به موقعیت صحیح برگردانید. در سال های اخیر جراحی کم تهاجمی توسعه یافته است. مداخله “از طریق پوست”، تحت کنترل رادیوگرافی و بی حسی موضعی، با دو یا سه برش به سختی ۲ میلی متر انجام می شود. مزیت آن درد کمتر بعد از عمل، یک روش سرپایی و بهبودی آسان تر است.

مقالات دیگر: بهترین متخصص ارتوپدی در تهران

درمان هالوکس والگوس

درمان محافظه کارانه

در ابتدا، ما همیشه سعی می کنیم مشکل را بدون جراحی (=درمان محافظه کارانه) درمان کنیم. در این زمینه می توان در ۳ نکته مداخله کرد:

• کفش مناسب:

از کفش های خیلی تنگ و پاشنه بلند (حداکثر ۳ سانتی متر) خودداری کنید. کفش های چرمی نرم را ترجیح دهید و در صورت امکان، اجازه دهید کفش به سطح بونیون برسد. همیشه مطمئن شوید که هیچ درزی در بونیون وجود ندارد (مسئول تحریک و تمام عواقب ناشی از آن).

• کفی های ارتوپدی

این اقدام به ویژه در صورتی توصیه می شود که هالوکس والگوس در اثر صافی کف پا یا متاتارسالژی (درد در کف پا) دو برابر شود. هشدار: کفی باعث کاهش فضای موجود در داخل کفش می شود!

• ارتز اصلاحی در شب

این دستگاه برخلاف نامش آسیب شناسی را اصلاح نمی کند، اما می تواند به پیشگیری از تشدید آن در فرم جوانی کمک کند.

درمان جراحی

جراحی در ۲ مورد اصلی توجیه می شود:

• هالوکس والگوس دردناک که تحت درمان محافظه کارانه فوق بهبود نمی یابد.
• زمانی که هالوکس والگوس خیلی دردناک نیست، اما به سرعت در حال پیشرفت است.

انجام عمل به هر گونه ناهنجاری آناتومیک زمینه ای (مانند آرتروز)، شدت تغییر شکل، سن و سطح فعالیت بیمار بستگی دارد.

می‌توانیم جراحی را به ۴ گروه بزرگ تقسیم کنیم:

• ترمیم بافت نرم

این در درجه اول شامل اصلاح ساختارهای متسع / جمع شده در اطراف مفصل MTP است.

استئوتومی

شکستگی انگشت پا که سپس با پیچ صاف و ثابت می شود.

• آرترودز

برداشتن مفصل MTP و تثبیت استخوان باقیمانده، با هدف جوش خوردن انگشت شست پا و متاتارس در موقعیت اصلاح شده.

جراحی انحراف شست پا توسط دکتر احمد طاهری