محدودیت های پروتز لگن:
معمولا بیشتر جراحان پیشنهاد می کنند تا مدت ۶ هفته از قرار گرفتن در حالت هایی که امکان دررفتگی را ایجاد می نماید خودداری کنید. در کل، بیمار برای مدت زمان بین ۶ الی ۷ روز بعد از جراحی در بیمارستان به استراحت بعد از عمل و پس از آن از فیزیوتراپی در پروسه بهبود استفاده میشود. اکثر بیماران قبل از مرخصی از بیمارستان با استفاده از عصا یا واکر می توانند شروع به راه رفتن کنند. فیزیوتراپی به صورت ماندگار صورت می‌گیرد و ادامه فیزیوتراپی به پروسه درمانی به مدت زمان چند هفته یا چند ماه بعد از جراحی بستگی خواهد داشت.
در چند هفته اول پس از عمل، امکان دارد بعضی بخش های پای شما قرمز، سفت یا دردناک شود، در حالیکه این نشانه ها امکان دارد به علت کبودی در محل جراحی باشد، اما امکان دارد به این معنی باشد که شما دچار DVT (ترومبوز ورید عمقی) یا لخته خون در پا می باشید. درد قفسه سینه یا نفس نفس زدن، هر چقدر هم اتفاق افتادن آن بسیار ناچیز باشد، اما امکان دارد در ریه شما لخته خون (آمبولی ریوی) باشد که نیاز به درمان فوری داشته باشد. بنابراین اگر مایل هستید درباره محدودیت های پروتز لگن اطلاعات کسب کنید این مطلب را از دست ندهید.
محدودیت های پروتز لگن بعد از تعویض مفضل لگن در روز های اول بعد از جراحی
- نخستین نکته در رابطه با بالا رفتن طول عمر مفصل مصنوعی گزینش سبک زندگی شهری است. به این معنا که بیمار برای غذا خوردن و نماز خواندن از میز و صندلی استفاده کند. همینطور هنگام خوابیدن از تخت خواب استفاده نماید و از نشستن بر روی زمین پرهیز کند.
- دومین محدودیت پس از تعویض مفصل لگن استفاده از توالت فرنگی می باشد که بیماران تا آخر عمر خود باید این موضوع را جدی بگیرند.
- مورد بعدی پیشگیری از چاقی و بالا رفتن وزن است که موجب وارد شدن فشار اضافی برمفصل مصنوعی می شود و باعث می شود از عمر آن کاسته شود.
- خودداری از انجام ورزش های سنگین همچون فوتبال و والیبال به صورت متداول. انجام فعالیت هایی همچون پیاده روی و شنا و دوچرخه سواری به این دسته از بیماران پیشنهاد خواهد شد. همینطور دوره بهبودی بیمارانی که به طور مرتب ورزش می نمایند کمتر از دیگر افراد است.
- انجام فعالیت های سنگین تکراری پروسه فرسایش مفصل مصنوعی را زیاد می کند. به همین علت بیشتر پزشکان از بیمار خود تقاضا می کنند که از انجام ورزش هایی همچون بسکتبال و اسکی و دویدن های طولانی مدت خودداری نمایند.
- از برداشتن اجسام سنگین پرهیز کنید. زیرا امکان دارد به علت منعطف بودن بیش از اندازه مفصل ران، پروتز دچار آسیب شده و ریسک در رفتن مفصل در این حالت زیاد می شود.
- با توجه به دستور پزشک بیمار باید مدتی از مسافرت های هوایی خود پرهیز نماید. زیرا نحوه نشستن در هواپیما منجر به احساس درد در بیمار خواهد شد و تغییرات بوجود آمده از فشار هوا امکان دارد موجب التهاب مفصل مصنوعی شود.
- بیمار مدت زمانی بعد از جراحی برای جابجا شدنشان نیاز به کمک دیگران و استفاده از وسایل کمکی خواهند داشت.
- برای قوی شدن عضلات ران که از مفصل مصنوعی محافظت می نمایند، تمرین های فیزیوتراپی را انجام دهید.
- از عفونت خودداری کنید. عفونت میتواند بوسیله بریدگی، زخم، دندانپزشکی (درمان ریشه) یا سایر عمل‌های جراحی به بدن وارد شود. با عفونی شدن مفصل مصنوعی ران امکان دارد به جراحی مجدد نیاز پیدا کنید.
- به طور مرتب به پزشک خود مراجعه نمایید. هر ۱ الی ۵ سال، مشخص کردن مفصل مصنوعی هیپ بوسیله جراح پیشنهاد خواهد شد. امکان دارد برای دیدن تغییرات در مفصل جدید از تصاویر پزشکی همچون X-ray استفاده شود.
کاندیدای مناسب تعویض مفصل لگن چه افرادی هستند؟
هنگامی که شما با اختلال برای انجام فعالیت های روزانه در زندگی خود روبرو خواهید شد، امکان دارد نیاز به عمل جراحی تعویض مفصل لگن پیدا کنید. اگر شما با وضعیتی مواجه شدید که امکان انجام کارهای روزانه همچون لباس پوشیدن، استحمام کردن، راه رفتن، و خوابیدن را دارید، در آن صورت کیفیت زندگی شما تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.
اگر شما نتوانید فعالیت های روزمره کاری خود را به خاطر درد در مفصل لگن انجام دهید یا اگر نتوانید به دلیل این مشکل وضعیتی مناسب برای شغل خود داشته باشید، اگر نیاز به استفاده از دارو برای خواب شبانه پیدا کردید، نیاز دارید با یک جراح در مورد جراحی گذاشتن مفصل لگن صحبت نمایید.در نظر داشته باشید که درد مفصل لگن می تواند در هر نقطه یا نواحی دور مفصل لگن حس شود. در بعضی موارد، شما امکان دارد حس درد را بطور مستقیم از ناحیه لگن نداشته باشید و این درد معمولا از محل ران حس می شود. در این حالت با شناختن نوع ویژه ای از درد که زندگی شما را تحت تاثیر قرار داده است، شانس یافتن تکنیک درمانی مناسب برای از بین رفتن مشکل افزایش می یابد.
جراحی تعویض مفصل لگن در درمان کدام بیماری ها موثر است؟
| خرابی مفصل ران | سیاه شدن سر استخوان ران |
| سائیدگی مفصل ران | دررفتگی مفصل ران |
خرابی مفصل ران
از حائز اهمیت ترین علت های درد لگن و مفصل ران خرابی این مفصل می باشد. به هر دلیلی که مفصل ران در ناحیه لگن خراب شود فرد امکان دارد به جراحی تعویض مفصل لگن و ران نیاز پیدا کند.
سائیدگی مفصل ران
سائیدگی یا آرتروز یا استئوآرتریت Osteoarthritis از مهمترین علل خراب شدن مفصل ران است. این بیماری معمولا در سنین بالا ایجاد میشود و در آن ابتدا غضروف مفصل بتدریج نازک شده و در نهایت بطور کامل از بین میرود. نتیجه آن میشود که سطوح خشن استخوانی بر روی هم سائیده میشوند و این موجب درد و محدودیت حرکتی در مفصل ران میشود. هر علتی که موجب ناهمواری در سطوح مفصلی شود منجر به بروز سائیدگی مفصلی در سنین کمتر و جوانی میشود. مثلا بد جوش خوردن شکستگی های مفصل لگن و استابولوم میتواند منجر به سائیدگی زودس این مفصل در جوانی شود.
سیاه شدن سر استخوان ران
این بیماری که به آن نکروز آوازکولر یا استئونکروز avascular necrosis هم میگویند به علت نرسیدن خون به سر استخوان ران ایجاد میشود. شایع ترین علت نرسیدن خون به سر استخوان ران مصرف داروهای خاص بخصوص داروهای حاوی کورتون است. عللی دیگر مانند ضربه یا شکستگی های مفصل ران هم میتوانند موجب این بیماری شوند. سیاه شدن سر استخوان ران میتواند موجب خرابی مفصل و ایجاد درد شود. این درد را میتوان با جراحی تعویض مفصل لگن از بین برد.
دررفتگی مفصل ران
دررفتگی های مادرزادی مفصل ران در بسیاری از موارد میتوانند در دراز مدت موجب خرابی مفصل شوند و درد و محدودیت حرکتی ناشی از آن معمولا بیماران را نیازمند به انجام جراحی تعویض مفصل لگن و ران میکند.
