زانو بین استخوان ران و استخوان درشت نی قرار دارد، این یک مفصل ضروری به صورت روزانه برای تمام حرکاتی است که امکان حرکت را فراهم می کند. هنگامی که این مفصل آسیب می بیند، استفاده از پروتز زانو (تعویض مفصل زانو) راه حل خوبی است، اما در برخی موارد ممکن است عوارض خاصی در ارتباط با پروتز زانو ایجاد شود و باعث ناراحتی روزانه و حتی گاهی اوقات نیاز به عمل مجدد شود.
علیرغم پیشرفت های فعلی در جراحی و به ویژه جراحی زانو، خطر عوارض وجود دارد. هر عمل جراحی، هر چند جزئی و بدون توجه به اقدامات احتیاطی انجام شده، خطری را شامل می شود که از عارضه کوچک تا عارضه بزرگ، متغیر است. در هر مشاوره پزشکی نباید از پرسیدن این عوارض که جراح باید بتواند آنها را برطرف کند، تردید کرد. تصمیم گیری در مورد مداخله اساساً به بیمار تعلق دارد و با اطلاعاتی که در مورد نتایج و خطرات عمل به او داده می شود میتواند نصمیم گیری کند.
شرح این عوارض نباید باعث شود که نادر بودن آنها و خوش خیم بودن آنها در این نوع جراحی را فراموش کنیم.
عوارض بعد از عمل
عفونت ها
علیرغم اقدامات احتیاطی، میکروب ها می توانند بافت ها را در حین برش عفونی کنند (۵/۰ تا ۲ درصد موارد). این زمانی اتفاق می‌افتد که زخم‌هایی در پوست وجود داشته باشد، عفونت‌های دیگری در اطراف وجود داشته باشد، یا اگر از طریق رگ‌های خونی پخش می‌شوند. در این صورت باید چند ماه آنتی بیوتیک مصرف کرد و چندین کار برای تمیز کردن زانو انجام داد.
عفونت می تواند چندین هفته، ماه و حتی سال ها پس از مداخله خود را نشان دهد. اگر علائم زیر را دارید با پزشک خود تماس بگیرید:
- افزایش درد
- از دست دادن تحرک
- قرمزی موضعی، گاهی اوقات همراه با تب یا لرز
- ترشح از جای زخم
عفونت خطر هر عملی است. در سطح زانو یک عارضه نادر اما جدی است. مانیتورینگ در هفته های اول پس از مداخله تشخیص آن را در صورت بروز درد، تب، تورم زانو، ترشح در سطح اسکار ممکن می سازد. لازم است فرد عمل شده پس از بازگشت به محل سکونت خود، جراح خود را از هر گونه حادثه ای که در این دوره پس از عمل رخ دهد، مطلع سازد. قبل از شروع درمان آنتی بیوتیکی مناسب، شناسایی میکروب مسئول مهم است. مداخله جدید برای انجام شستشوی دقیق کل مفصل اغلب ضروری است.
ترومبوز ورید عمقی
در نتیجه لخته شدن خون در رگها ایجاد می شود. علائم آن درد و تورم در ساق پا است. این عارضه می تواند علت آمبولی ریه باشد. فوراً با تیم مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید.
سفتی زانو
یک واکنش شدید بافتی می تواند باعث ایجاد اسکار و چسبندگی در مفصل شود. این باعث سفتی در زانو و کاهش تحرک آن می شود. در ابتدا، درمان شامل انجام جلسات فیزیوتراپی است. در صورت لزوم، جراحی تحت بیهوشی برای بازیابی دامنه حرکتی در نظر گرفته می شود.
آسیب عصبی
علائم آسیب عصبی از دست دادن جزئی یا کامل احساس و مهارت های حرکتی در پا یا زانو است (کمتر از ۱٪ موارد). هنگامی که آنها در طولانی مدت باقی می مانند، برای مثال با استفاده از مچ بند برای راه رفتن درمان می شوند.
درد
درد، در روزهای پس از مداخله روی زانو، معمولاً کاملاً قابل تحمل است. بهبود تکنیک‌های جراحی (استفاده از آرتروسکوپی، عدم حضور مکرر بی‌حرکتی بعد از عمل، اغلب از سرگیری زودهنگام راه رفتن با حمایت و غیره) در واقع این مداخلات را بسیار کمتر تهاجمی کرده است. تکامل ذهنیت پزشکان و به ویژه جراحانی که قبلاً چندان نگران این مشکل نبودند، امکان مدیریت بهتر درد را فراهم کرد. وجود درد قابل توجه باید منجر به جستجو برای وقوع احتمالی یک عارضه، به ویژه هماتوم شود.
هماتوم
هر مداخله‌ای میتواند منجر به خونریزی شود، که همچنین درمان ضد انعقادی اغلب ضروری را ترویج می‌کند. هماتوم معمولاً منجر به پیدایش لکه‌هایی (کبودی) به رنگ آبی، سپس سبز و زرد حساس می‌شود که در عرض چند هفته خود به خود ناپدید می‌شوند. گاهی اوقات حجم خونی که در زانو جمع می شود بیش از حد می شود و باعث درد و تورم می شود. ممکن است یک عمل جدید و ساده برای تخلیه لخته ها ضروری شود.
فلبیت
این تشکیل لخته در ورید است که گاهی اوقات علیرغم درمان پیشگیرانه ضد انعقاد ممکن است رخ دهد. فلبیت به خودی خود خطر بروز عارضه ای را به همراه دارد که می تواند جدی باشد: آمبولی ریه.
عوارض پوستی
اسکار ممکن است دردناک باقی بماند. همچنین باید به احتمال نکروز یا اسکارهای پوستی اشاره کرد.
