شکستگی لگن وضعیتی است که به دلیل شکستگی استخوان های لگن ایجاد می شود. ممکن است به اندام های داخلی، اعصاب و رگ های خونی مرتبط با ناحیه لگن آسیب برساند. لگن ساختاری گرد از استخوان است که در پایه ستون فقرات قرار دارد و با کمک رباط های قوی به استخوان خاجی ستون فقرات متصل می شود. لگن از سه استخوان به نام‌های ایلیوم، ایسکیوم و پوبیس تشکیل شده است که به یکدیگر جوش می‌خورند.
در یک سمت لگن از یک حفره فنجانی تشکیل شده است که به نام استابولوم شناخته می شود. اندام های مختلف مربوط به دستگاه گوارش و تولید مثل در داخل حلقه لگن قرار دارند. همچنین چندین عصب بزرگ و رگ خونی تامین کننده اندام تحتانی از لگن عبور می کنند. حلقه لگن همچنین به عنوان نقطه اتصال عضلاتی که از قسمت بالایی و پایینی بدن نزدیک می شوند عمل می کند.
انواع شکستگی های لگن
بر اساس آسیب حلقه لگن و ساختارهای مرتبط، شکستگی ها را می توان به صورت زیر دسته بندی کرد:
- شکستگی های پایدار: شکستگی یک نقطه در حلقه لگن و استخوان های شکسته در موقعیت باقی می ماند. خونریزی کمتری نشان می دهد.
- شکستگی های ناپایدار: شکستگی در دو یا چند نقطه و به دنبال آن خونریزی شدید. شکستگی های ناپایدار ممکن است باعث شوک، خونریزی داخلی شدید و آسیب به اندام های داخلی شود. نیاز به مراقبت های پزشکی فوری و به دنبال آن فیزیوتراپی طولانی مدت و توانبخشی دارد.
علل
- صدمات ورزشی یا تروما
- انقباض ناگهانی عضلات
- بیماری هایی مانند پوکی استخوان، به ویژه در افراد مسن
- آسیب تصادفی یا سقوط از ارتفاع زیاد
علائم
- درد و تورم در ناحیه کشاله ران یا لگن که ممکن است با حرکت بدتر شود.
- درد شکم
- خونریزی از طریق مجرای ادرار یا واژن و رکتوم
- مشکلات در دفع ادرار
- قادر به ایستادن یا راه رفتن نباشد.
مقالات دیگر: درمان آرتروز لگن با ساده ترین تکنیک ها
تشخیص شکستگی لگن
تشخیص شکستگی لگن با معاینه فیزیکی از جمله بررسی فعالیت عملکردی اندام های مختلف بدن موجود در ناحیه لگن شروع می شود. تکنیک های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی تی (توموگرافی کنتراست) و اسکن MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) نیز ممکن است برای تایید وضعیت دقیق یا شکستگی استخوان های لگن استفاده شود. در برخی موارد، مطالعات متضاد اضافی با استفاده از رنگ رادیواکتیو ممکن است برای ارزیابی فعالیت ساختاری و عملکردی اندام هایی مانند مجرای ادرار، مثانه و رگ های خونی لگن توصیه شود.
شکستگی لگن چگونه درمان می شود؟
درمان به شدت آسیب و وضعیت بیمار بستگی دارد. شکستگی های خفیف یا پایدار را می توان با روش های محافظه کارانه مانند استراحت، داروها، استفاده از عصا، فیزیوتراپی و در صورت نیاز به جراحی جزئی درمان کرد. این روش ها ممکن است ۸ تا ۱۲ ماه برای بهبودی کامل طول بکشد.
درمان شکستگی های ناپایدار شامل مدیریت خونریزی و آسیب های اندام های داخلی، رگ های خونی و اعصاب است. ممکن است از مداخله جراحی برای تثبیت استخوان های شکسته لگن با استفاده از پیچ و صفحه استفاده شود. تثبیت استخوان لگن باعث بهبود طبیعی شکستگی می شود.
در صورت شکستگی بالقوه جدی لگن، کمک اضطراری باید فراخوانده شود. فرد آسیب دیده باید با پتو یا ژاکت گرم نگه داشته شود و نباید توسط افراد آموزش ندیده جابه جا شود، به خصوص اگر درد شدید یا علائم آسیب عصبی احتمالی وجود دارد.
درمان بستگی به شدت آسیب دارد. در مورد شکستگی جزئی، رایج ترین درمان، استراحت در بستر، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا مسکن های تجویزی است. فیزیوتراپی، استفاده از عصا و به ندرت جراحی ممکن است توصیه شود. بهبودی ممکن است ۸ تا ۱۲ هفته طول بکشد.
صدمات شدید به لگن که شامل چندین شکستگی می شود می تواند تهدید کننده زندگی باشد. شوک، خونریزی داخلی وسیع و آسیب اندام های داخلی ممکن است درگیر باشد. هدف فوری کنترل خونریزی و تثبیت وضعیت مصدوم است. این آسیب ها اغلب به جراحی گسترده و همچنین فیزیوتراپی و توانبخشی طولانی نیاز دارند.
در درمان جراحی، جراح ارتوپد استخوان های لگن را دوباره کنار هم قرار می دهد و آنها را با یک وسیله داخلی در جای خود نگه می دارد، مانند:
پین (پیچ های جراحی). اگر شکستگی جایی است که استخوان ران (فمور) به لگن می‌پیوندد و جوان‌تر و فعال‌تر هستید، یا اگر استخوان شکسته خیلی از جای خود حرکت نکرده باشد. اگر مسن تر و کم تحرک هستید، ممکن است به یک دستگاه فلزی با استحکام بالا نیاز داشته باشید که در حفره مفصل ران شما قرار گیرد و سر استخوان ران شما را جایگزین کند (همی آرتروپلاستی).
پیچ فشاری و صفحه جانبی.
این برای نوعی شکستگی لگن استفاده می شود تا استخوان شکسته را در جای خود نگه دارد در حالی که به سر استخوان ران شما اجازه می دهد به طور طبیعی در حفره لگن حرکت کند. پس از تمیز کردن جراحی شکستگی و جابجایی قطعات شکستگی. این کار زمانی انجام می شود که حفره لگن دچار شکستگی (استابولوم) شده باشد.
چند نکته کلیدی ✅
شکستگی لگن غیر معمول است و معمولاً در تصادفات با سرعت بالا (مانند تصادف اتومبیل یا موتور سیکلت) یا سقوط از ارتفاع زیاد اتفاق می افتد. شکستگی لگن همچنین می تواند خود به خود یا پس از زمین خوردن های جزئی در افراد مبتلا به بیماری های ضعیف کننده استخوان مانند پوکی استخوان رخ دهد. صدمات شدید به لگن که شامل چندین شکستگی می شود می تواند تهدید کننده زندگی باشد. پس از شکستگی لگن، ممکن است به اندام های داخل حلقه لگن مانند روده، کلیه، مثانه یا اندام تناسلی آسیب وارد شود. شکستگی جزئی معمولا با استراحت در بستر و دارو درمان می شود. شکستگی های شدید اغلب به جراحی گسترده نیاز دارند.
