در داخل ستون فقرات، کانال نخاعی وجود دارد. کانال نخاعی برای بدن ما بسیار مهم است؛ از نخاع و ریشه های عصبی که از آن خارج می شوند محافظت می کند. ساختارهای بدن مهره‌ها، دیسک‌های بین مهره‌ای، رباط‌ها طناب نخاعی انعطاف‌پذیر و اعصابی که در بازوها و پاها جریان دارند را احاطه کرده و از آن محافظت می‌کنند.
تنگی کانال نخاعی
باریک شدن غیر طبیعی (کاهش اندازه) کانال نخاعی را تنگی کانال نخاعی می نامند. در تنگی کانال نخاعی با رسوب کلسیفیکاسیون یا پیوست های استخوانی یا ضخیم شدن رباط ها، کانال نخاعی باریک می شود. تنگی ستون فقرات اولین بار توسط آنتونومیست فرانسوی آنتوان پورتال در سال ۱۸۰۳ به خوبی توصیف شد.
اغلب همراه با تنگی کانال نخاعی، نقاطی که اعصاب از آن خارج می شوند نیز باریک می شود (تنگی سوراخ عصبی – NFS). اصطلاح “لنگش متناوب” به این دلیل به وجود آمد که افرادی که از آن رنج می برند پس از فعالیت بدنی مانند راه رفتن یا ایستادن به دلیل کمبود اکسیژن درد دارند.
برای پنهان کردن درد و اطمینان از اینکه دیگران متوجه آن نمی شوند، برای مثال هنگام خرید، افراد وانمود می کنند که به ویترین مغازه ها خیره می شوند تا زمانی که درد فروکش کند.
برای تشخیص لنگش متناوب ناشی از بیماری شریان محیطی از تنگی نخاعی، بررسی خون رسانی به اندام ها مفید است. اما در بیماری شریان محیطی پا سیانوتیک و سرد است و نبض شریانی کاهش می یابد. تنگی کانال نخاعی که باعث فشار بر نخاع، اعصاب و رگ‌های خونی می‌شود، نه تنها می‌تواند باعث کمردرد، بلکه آسیب دائمی عصبی نیز شود.
علل تنگی کانال نخاعی
در طول فرآیند پیری، تقریباً همه افراد باریک شدن تدریجی کانال نخاعی را تجربه می کنند. باریک شدن کانال نخاعی در ناحیه کمری ستون فقرات ما بیشتر و در ناحیه گردن کمتر دیده می شود. با افزایش سن، بافت دیسک حاوی آب کمتری است و در نتیجه دیسک‌های بین مهره‌ای صاف‌تر می‌شوند، سریع‌تر تجزیه می‌شوند و ناپایدارتر می‌شوند.
این تغییرات منجر به تشکیل خارهای استخوانی واکنشی و بیرون زدگی رباط های خاصی در کانال نخاعی می شود. این منجر به انقباض کانال مهره می شود که به کندی پیشرفت می کند. باریک شدن ثانویه کانال نخاعی زمانی مشاهده می شود که تومور به داخل کانال رشد می کند یا در حضور فتق دیسک یا بیرون زدگی وجود دارد.
مقالات دیگر: درمان دیسک کمر
علائم رایج تنگی کانال نخاعی
در موارد تنگی نخاع، بیماران عمدتاً از درد در پاها رنج می برند که اغلب با سنگینی و گرفتگی همراه است. برخی از بیماران نیز از کمردرد رنج می برند. اغلب، علائم به ویژه هنگام راه رفتن یا ایستادن ظاهر می شوند. با خم شدن به جلو یا نشستن، علائم ناپدید یا کاهش می یابد، زیرا کانال نخاعی در این حالت منبسط می شود و به طور موقت فشار اعصاب نخاع را کاهش می دهد. به طور معمول، بیماران مبتلا به تنگی نخاع در ستون فقرات کمری نیز از بی حسی، گزگز، ضعف و سنگینی در پاها شکایت دارند.
همچنین می تواند باعث ضعف، کاهش تحرک، اختلالات خواب، مثانه و اختلال نعوظ شود. باریک شدن کانال نخاعی در ستون فقرات گردنی باعث ایجاد درد و ناراحتی در بازوها می شود. متعاقباً ضعف بازوها، ناامنی در حرکت، راه رفتن ناپایدار، آتروفی اندامها و سایر اختلالات مانند میلوپاتی گردنی نیز دیده می‌شود. این نوع تنگی زندگی افراد مبتلا را به شدت محدود می کند و کیفیت زندگی را کاهش می دهد.
تشخیص تنگی کانال نخاعی
همانطور که می دانیم، درمان ها تنها پس از انجام شرح حال دقیق پزشکی (مصاحبه عمیق با بیمار)، معاینه فیزیکی و عصبی و معاینات تکمیلی رادیولوژی توسط متخصص انجام می شود. تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) برای اهداف تشخیصی استفاده می‌شود. زیرا اسکن MRI می‌تواند اعصاب، دیسک‌های بین مهره‌ای، رگ‌های خونی و سایر ساختارها را با جزئیات کامل به تصویر بکشد.
اگرچه یک بیرون زدگی جزئی اما بزرگ از دیسک‌های بین مهره‌ای را می‌توان مشاهده کرد. توموگرافی کامپیوتری (CT) همچنین می تواند تغییرات استخوان را به خوبی تجسم کند. به دلیل قرار گرفتن در معرض تشعشع، این روش تست بیشتر با تصویربرداری رزونانس مغناطیسی جایگزین می شود.
عکسبرداری با اشعه ایکس از ستون فقرات کمری در حالت خمیده و کشیده به منظور شناسایی یا رد هر گونه ناپایداری ستون فقرات به طور همزمان لازم است که به آن اسپوندیلولیستزیس می گویند. با قطر کانال نخاعی کمتر از ۱۵ میلی متر، به آن تنگی نسبی کانال نخاعی و با قطر کمتر از ۱۰ میلی متر – تنگی مطلق کانال نخاعی می گویند.
درمان تنگی کانال نخاعی
هنگامی که تشخیص دقیق و دقیق ایجاد شد، به انتخاب بهترین درمان درمانی و تطبیق آن با هر بیمار اقدام می کنیم. این درمان ها ابتدا شامل تجویز مسکن، تزریق، ورزش، درمان دستی و غیره می باشد. با این حال، در برخی موارد، اگر درمان های محافظه کارانه به دلیل یافته های فردی امکان پذیر نباشد یا اگر تنگی، ناراحتی یا بحران بدتر شود، توصیه می شود از آنها چشم پوشی کرده و راه حل جدیدی پیدا کنید.
مقالات دیگر: رهایی از درد سیاتیک
در بیمارانی که علائمشان واضح است، انتظار معنا ندارد، زیرا محدودیت‌ها به طور فزاینده‌ای ضعیف می‌شوند. جراحی یک روش معمول با عوارض کم است و باید توسط متخصص و بیمار به عنوان انتخاب درمانی مورد توجه قرار گیرد. اگر درمان‌های محافظه کارانه برای تنگی نخاع تأثیر کافی نداشته باشد، یا اگر احساسات غیرطبیعی، از دست دادن قدرت و اختلال عملکرد مثانه وجود داشته باشد، میکروسرجری ممکن است مفید باشد. زیرا با از بین بردن کلسیفیکاسیون‌ها و ساختارهای ضخیم‌شده، اعصاب گرفتار شده را تسکین می‌دهد.
این به این معنی است که کانال نخاعی و نوروفورامینا برای دادن فضای بیشتری به اعصاب طولانی می شود. فیوژن ستون فقرات تنها در صورتی در نظر گرفته می شود که ناپایداری ستون فقرات نیز وجود داشته باشد. برخلاف روش‌های جراحی معمولی، یک برش کوچک به طول حدود ۳ سانتی‌متر در هر بخش در میکروسرجری کافی است. این امر خطر ایجاد اسکار بعدی را تا حد زیادی کاهش می دهد.
پیشگیری از تنگی کانال نخاعی
خبر خوب برای کسانی که از تنگی کانال نخاعی می ترسند: این فقط یک روند است که در بسیاری از موارد می تواند با تمرینات بدنی خاص متوقف شود. پزشکان و فیزیوتراپیست ها توصیه می کنند همیشه دوچرخه سواری کنید، زیرا فضای بیشتری به اعصاب می دهد. گسترش میکروجراحی کانال نخاعی فضای بیشتری ایجاد می کند، بنابراین ساختارهای عصبی می توانند بازیابی یا بازسازی شوند. اکنون می توانید عضلات پشت خود را تقویت و تثبیت کنید تا از ایجاد انقباضات جدید جلوگیری کنید.
