بسیاری از افراد در تمایز بین آرتریت، آرتروز و آرتریت روماتوئید مشکل دارند. آرتریت بیش از صد بیماری مختلف مانند بورسیت، تاندونیت، آرتریت نوجوانان، آرتریت پسوریاتیک، فیبرومیالژیا، استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید را در بر می گیرد. آرتریت اغلب با منشأ ناشناخته، عمدتاً از یک واکنش خودایمنی ناشی می شود، یعنی از یک مکانیسم دفاعی بدن انسان که به بافت های خود حمله می کند. التهاب همچنین می تواند ناشی از یک مشکل مکانیکی مفصل ناشی از استرس غیرمعمول، طولانی مدت و نامناسب باشد.
بیماری هایی که اغلب تحت عنوان آرتریت گروه بندی می شوند، آرتروز و آرتریت روماتوئید هستند.
آرتروز
همانطور که قبلا ذکر شد، آرتروز بخشی از خانواده بزرگ آرتریت است. این یک واکنش التهابی مفصل به دلیل سایش زودرس غضروف است. این سایش اغلب به دلیل استرس یا آسیب غیر معمول به مفصل ایجاد می شود. استئوآرتریت معمولاً طی چندین سال ایجاد می شود.
این می تواند باعث تغییراتی در غضروف شود که اغلب با مکانیک ناکافی مفصل یا آسیب مفصل (ژنوواروم، رگ به رگ شدن رباط یا آسیب منیسک) همراه است. سپس غضروف به سختی می تواند نیروهای حرکتی روی مفصل خود را جذب کند و این باعث درد، تورم، قرمزی و گاهی اوقات حتی تغییر شکل مفصل می شود.
روماتیسم مفصلی
به نوبه خود، آرتریت روماتوئید (RA) به آرتریت روماتوئید اشاره دارد، بیماری که چندین مفصل را تحت تأثیر قرار می دهد. این یک بیماری از نوع خود ایمنی است که به خانواده بزرگ آرتریت ها تعلق دارد. این شکل از آرتریت باعث اختلال در تنظیم سیستم ایمنی می شود که به نوبه خود به بافت های خود حمله می کند تا واکنش التهابی ایجاد کند. غیر معمول نیست که این بیماری خودایمنی مفاصل متعدد را تحت تاثیر قرار دهد.
محققان همیشه به دنبال ژن هایی هستند که در صورت وجود برخی عوامل، تغییر می کنند و باعث بیماری می شوند. این عوامل، اگرچه ناشناخته هستند، اما می توانند با یک عفونت ویروسی، یک بیماری یا عناصر خاصی که در محیط ما هستند مرتبط باشند.
به همین دلیل است که فردی که فکر می کند به این بیماری مبتلا است باید با پزشک خود مشورت کند. از جمله، او یک آزمایش خون انجام می دهد تا مشخص کند که آیا نشانگرهای خاص موجود در خون می توانند وجود بیماری را تأیید کنند یا خیر. متأسفانه یک آزمایش خون بدون هیچ شکی وجود بیماری را تأیید نمی کند. قبل از جمع‌آوری سرنخ‌ها برای تشخیص این بیماری آرتریت، باید چندین سال آنالیزها و تحقیقات زیادی انجام شود.
علائم اصلی و عوامل خطر آرتریت، استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید
در مرحله حاد، علائم اصلی استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید اساساً یکسان است:
- درد مفاصل
- تورم مفصل آسیب دیده
- محدودیت دامنه حرکت
- قرمزی و احساس گرما در اندام آسیب دیده؛
- درد در تحمل وزن برای مفاصل پاها (ران، زانو، مچ پا)
آرتریت بیشتر افراد جوان را تحت تاثیر قرار می دهد یا افراد پیر را؟
به طور کلی، آرتروز می تواند همه را درگیر کند.
- استئوآرتریت شایع ترین شکل آرتریت است. از هر ده بزرگسال یک نفر را مبتلا می کند. بعد از ۶۰ سالگی، این بیماری هم زنان و هم مردان را درگیر می کند.
- آرتروز ممکن است در هر سنی رخ دهد، اما خطر ابتلا به آن با افزایش سن افزایش می یابد.
- آرتریت روماتوئید ممکن است در هر سنی رخ دهد، اما اغلب در سنین ۲۵ تا ۵۰ سالگی رخ می دهد. زنان را سه برابر بیشتر از مردان مبتلا می کند.
علاوه بر این، برخی از افراد بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتروز هستند، به عنوان مثال افرادی که اضافه وزن دارند یا افراد کم تحرک. همچنین، از آنجایی که آرتروز یک پدیده مکانیکی است که عموماً به دلیل ساییدگی و پارگی غضروف است، بنابراین بیشتر در افراد مسن دیده می شود.
برخلاف تصور رایج، ورزشکاران لزوما بیشتر در معرض خطر نیستند. با این حال، برای آنها مهم است که اطمینان حاصل کنند که مکانیک بدن آنها برای ورزش در حال انجام مناسب است. همچنین لازم است فعالیت بدنی را با رعایت شدت، مدت زمان، تلاش و زمان استراحت دوز مصرف کنید. به گفته برخی از منابع، رژیم غذایی و عوامل محیطی نیز می تواند بر این بیماری تأثیر بگذارد.
برای پیشگیری، درمان یا تسکین چه باید کرد؟
درک این نکته مهم است که شما از بیماری آرتریت به طور کامل درمان نشده اید. با این وجود، درمان های مختلف، به ویژه فیزیوتراپی، می تواند به تسکین علائم، به حداقل رساندن حملات التهابی یا حداقل محدود کردن آسیب ناشی از آنها کمک کند.
در اینجا چند نکته برای جلوگیری از علائم آرتریت وجود دارد.
- وزن سالم را حفظ کنید.
- فعالیت های ورزشی متناسب با مکانیک بدن را انتخاب کنید.
- برای تقویت و انعطاف پذیری بدن، یک برنامه تمرینی عضلانی را دنبال کنید.
- فعالیت بدنی را به طور منظم انجام دهید.
فیزیوتراپی برای تسکین درد
آرتریت اغلب باعث درد یا التهاب می شود که می تواند منجر به سفتی و ناراحتی شود. اگرچه او نمی تواند این بیماری را درمان کند، متخصص فیزیوتراپی می تواند برای کاهش علائم خاص مداخله کند. از طریق تکنیک های مختلف، او برای کاهش التهاب، حفظ تحرک و تقویت عضلات شما بدون تحریک بیش از حد مفصل کار خواهد کرد.
فیزیوتراپی می تواند نقش مهمی در هر دو مرحله حاد و مزمن بیماری ایفا کند:
- استفاده از روش های مختلف برای کاهش درد و التهاب
- با کمک به به حداقل رساندن استرس در موارد مساعد برای آرتروز، از جمله از طریق تمرینات و توصیه‌ها
- تسکین و کمک به حفظ یا بازیابی تحرک مفصل در موارد آرتریت روماتوئید
- پیشنهاد تمریناتی برای بهبود یا حفظ قدرت، تناسب اندام، استقامت و انعطاف عضلات نزدیک مفاصلی که ممکن است تحت تأثیر بیماری آرتریت قرار گیرند.
آرتروپلاستی، یک راه حل دیگر!
آرتروپلاستی شامل جایگزینی یک مفصل با چیزی است که پروتز نامیده می شود. این روش باعث تسکین و عملکرد بهتر مفصل در بیمارانی می شود که در انجام کارهای عادی خود درد و مشکل زیادی دارند یا در افرادی که ناهنجاری های مکانیکی قابل توجهی دارند.
کلیک کنید: بهترین متخصص ارتوپدی در تهران
شایع ترین موارد آرتروپلاستی شامل لگن و زانو می شود. کارایی، میزان موفقیت و طول مدت ماندگاری پروتزها (که بیش از ۲۰ سال است) قابل توجه است. ثابت شده است که جایگزینی مفصل یک راه حل ارزشمند است، که به بیماران امید برای بازگشت به زندگی نسبتاً عادی می دهد. با حفظ عادات خوب سبک زندگی متمرکز بر تحرک، قدرت، استقامت و انعطاف پذیری، بیمار کیفیت زندگی قبل از بیماری را بازیابد.
